Gustave Courbet
een kunstenaar die tot de belangrijkste figuren in de realistische beweging behoorde, heeft zich bewezen als een van de meest opmerkelijke kunstenaars in zijn tijd.Gustave Courbet, geboren als Jean Désiré Gustave Courbet, was een bekende Franse kunstenaar tijdens de 19e-eeuwse realistische beweging. Hij was toegewijd aan het presenteren van zijn onafhankelijke stijl in de kunst als hij weggestuurd van de traditionele kunsttechnieken tijdens zijn tijd. In feite werden zijn unieke stijlen een bron van inspiratie onder de kubisten en impressionisten. het waren zijn schilderijen in de jaren 1840 die hem erg populair maakten. Zijn meesterwerken probeerden de conventies in die tijd aan te vechten. De meeste van zijn schilderijen bevatten ook minder politieke onderwerpen zoals naakten, stillevens, jachttaferelen en landschappen.Gustave Courbet werd geboren in Ornans, in 1819. Zijn ouders waren Regis en Sylvie, en ze hadden een bloeiend landbouwbedrijf. De jonge jongen voelde zich aangetrokken tot kunst, veel naar de inspiratie van zijn zusters Juliette, Zelie en Zoe. in 1839 besloot hij naar Parijs te verhuizen om daar een opleiding te volgen in de studio van Steuben en Hesse. Zelfs toen hij in Parijs was, ging hij vaak terug naar zijn geboortestad om meer inspiratie te vinden voor zijn kunstwerken. Al snel verliet hij de studio omdat hij meer geïnteresseerd was in perfect zijn individuele stijl, en begon rond te spoken in het Louvre door oude helden als Titiaan, Caravaggio en Diego Velazquez te kopiëren.een van Courbets eerste meesterwerken was een Odalisque, die grotendeels geïnspireerd was door de werken van A Lelia en Victor Hugo. Hij verloor echter zijn interesse in kunstwerken met onderwerpen die literaire invloeden bevatten. In plaats daarvan werd hij meer geïnspireerd om schilderijen te maken op basis van realistische thema ‘ s. Zo, de meeste van zijn kunstwerken tijdens de vroege jaren 1840 featured zichzelf tijdens het uitvoeren van verschillende rollen. Hij creëerde een aantal zelfportraten waaronder de wanhopige Man, de beeldhouwer, de gewonde Man, Zelfportret met zwarte hond, de Cellist en de man met een pijp, onder een paar anderen.in 1846 begon hij te toeren in België en Nederland, en door zijn avonturen realiseerde hij zich de waarde van het portretteren van beelden die van dag tot dag gebeuren. Hij liet zich vooral inspireren door de werken van Johannes Vermeer en Rembrandt, waaronder enkele andere Nederlandse kunstenaars die hun kunstwerken presenteerden met beelden van de dagelijkse activiteiten. In de tweede helft van de jaren 1840 begon hij jongere kunstcritici en-liefhebbers te inspireren, met name realisten en Neo-romantici.het was in 1849 toen Courbet zijn eerste succes behaalde op de Salon met zijn meesterwerk getiteld “After Dinner at Ornans”. Dit schilderij leverde hem een gouden medaille op, wat betekende dat hij tot 1857 vrijgesteld was van goedkeuring door de jury.een ander groot schilderij van Courbet was de steenbrekers, die hij in 1849 maakte. Kunstcritici beschouwden dit mooie kunstwerk als een voorbeeld van het boerenleven. Het verbeeldde een scène die de kunstenaar observeerde tijdens een van zijn reizen langs de weg. Daarnaast zijn zijn werken niet specifiek ontleend aan de neoklassieke of romantische kunstscholen. Hij beweerde zijn eigen unieke stijl te hebben, en deze schilderijen kwamen voort uit zijn persoonlijke ervaringen.uiteindelijk begon Courbet sociale kwesties en beelden te introduceren in zijn kunstwerken, waaronder boeren en landelijke bourgeoisie. Al snel werd zijn werk bestempeld als realisme, samen met de kunstthema ‘ s van andere kunstenaars zoals Jean-Francois Millet en Honore Daumier. Voor Courbet geloofde hij dat realisme meer gericht is op ruwe behandeling van pigmenten, en dat het de realiteit en hardheid moet presenteren die zich in dagelijkse situaties voordoen.een van Courbets meest sensationele werken was het atelier van de kunstenaar, en het werd beschouwd als een meesterwerk door verschillende kunstenaars, waaronder Baudelaire en Eugene Delacroix. Volgens de kunstenaar presenteerde dit meesterwerk zijn leven en de wereld om hem heen. Hij legde uit dat er verschillende elementen in de samenleving waarin hij leefde, waaronder rijkdom, armoede, ellende en lijden. Zo waren er verschillende figuren in het schilderij opgenomen, zoals een grafdelver, prostituee en priester onder een paar anderen.na het uitzitten van een gevangenisstraf in 1872, kreeg Courbet extra problemen ondanks het einde van de Vendome Colonne. Een jaar na zijn veroordeling besloot president Patrice Mac-Mahon om de colonne te laten herbouwen en de kosten van de wederopbouw zouden door Courbet worden verrekend. Helaas had de kunstenaar niet genoeg middelen om de kosten te betalen, waardoor hij besloot om op een zelf opgelegde ballingschap te gaan. Hij vestigde zich in Zwitserland en werd actief in nationale en regionale tentoonstellingen in dit vreemde land. Al snel werd hij het hoofd van een Zwitserse realistische school, die een aantal kunstenaars inspireerde, waaronder Ferdinand Hodler en Auguste Baud-Bovy.tijdens zijn leven in ballingschap, was hij in staat om prachtige kunstwerken te maken, zoals verschillende schilderijen van een forel, die hij beweerde zijn eigen leven te symboliseren. Naast schilderen raakte hij gefascineerd door beeldhouwen. In feite, een van zijn mooiste sculpturen werd genoemd De Visser van Chavots, die hij voltooide in de jaren 1860. Hij schonk dit beeld aan Ornans, maar het werd later verwijderd na de arrestatie van de kunstenaar.in 1877 stierf Courbet in La Tour-de-Peilz, in Zwitserland, in ballingschap. Hij leed aan een leverziekte, die werd veroorzaakt door het zware drinken van de kunstenaar.de nalatenschap van de kunstenaar
tijdens zijn leven heeft Courbet een aantal kunstenaars in de jongere generatie beïnvloed. Claude Monet toonde een portret van de kunstenaar in een schilderij getiteld Le Déjeuner sur l ‘ herbe. Courbet implementeerde een onafhankelijke stijl van realisme, die verschillende kunstenaars inspireerde, zoals de Liebl cirkel van Duitse kunstenaars. Zijn unieke stijl kwam ook tot uiting in de werken van andere kunstenaars zoals Vincent Van Gogh, Paul Cezanne, James McNeil Whistler en Henri Fantin-Latour.Courbet is er inderdaad in geslaagd om een inspiratie te blijven voor velen, ondanks zijn persoonlijke beproevingen en uitdagingen in zijn tijd. Zijn vindingrijkheid en vakmanschap maakten hem tot een van de meest gerespecteerde kunstenaars in de geschiedenis, en zijn nalatenschap leeft nog jaren na zijn dood.