de burgeroorlog in Sierra Leone was een gewapend conflict in het West-Afrikaanse land Sierra Leone van 1991 tot 2002. De oorlog begon op 23 maart 1991, toen het Revolutionair Verenigd Front (Ruf) onder leiding van Foday Sankoh, met steun van de Liberiaanse rebellenleider Charles Taylor en zijn groep, het Nationaal Patriottisch Front van Liberia (NFPL), probeerde om de regering van Sierra Leone President Joseph Momah omver te werpen. De burgeroorlog in Sierra Leone was een van de bloedigste in Afrika, met meer dan vijftigduizend doden en een half miljoen ontheemden in een land van vier miljoen mensen. Het conflict was bijzonder gewelddadig en lang, omdat zowel de RUF als de regering van Sierra Leone vaak werden gefinancierd door” bloeddiamanten ” gewonnen met slavenarbeid.tijdens het eerste jaar van de oorlog nam het RUF de controle over het diamantrijke gebied in oostelijk en zuidelijk Sierra Leone. Op 29 April 1992 werd president Joseph Momah afgezet tijdens een militaire coup onder leiding van kapitein Valentine Strasser, die de National Provisional Ruling Council (NPRC) oprichtte. Strasser zei dat het corrupte Momah de economie niet kon reanimeren, voor het volk van Sierra Leone kon zorgen, en de rebellerende indringers kon afweren.in maart 1993 stuurde de Economic Community of West African States Monitoring Group (Ecomog) voornamelijk Nigeriaanse troepen naar Freetown, de hoofdstad, en hielp het Sierra Leone leger bij het heroveren van de diamantdistricten en het duwen van de RUF naar de grens tussen Sierra Leone en Liberia. Tegen het einde van 1993 dachten veel waarnemers dat de oorlog was beëindigd omdat het RUF de meeste militaire operaties had stopgezet. Maar wat begon als een burgeroorlog had nu internationale gevolgen als de regering van Sierra Leone werd gesteund door ECOMOG, Groot-Brittannië, Guinee en de Verenigde Staten, terwijl het RUF werd gesteund door Liberia (nu onder controle van Charles Taylor), Libië en Burkina Faso.in maart 1995 huurde de regering van Sierra Leone Executive Outcomes (EO) in om uiteindelijk het RUF te verslaan. Ondertussen installeerde Sierra Leone in maart 1996 een gekozen burgerregering en de terugtrekkende RUF tekende het Vredesakkoord van Abidjan dat een einde maakte aan de gevechten. In mei 1997 organiseerde een groep officieren van het Sierra Leone leger een staatsgreep en richtte de Armed Forces Revolutionary Council (AFRC) op als de nieuwe regering van het land. Ze nodigden de RUF uit om zich bij hen aan te sluiten, en de twee facties regeerden nu Freetown, de hoofdstad van het land, met weinig weerstand.de nieuwe regering onder Johnny Paul Koroma verklaarde de oorlog voorbij. Toch volgden plunderingen, verkrachting en moord, voornamelijk door Ruf-troepen, snel de aankondiging van de nieuwe regering en illustreerden haar zwakte. ECOMOG troepen keerden terug en heroverden Freetown namens de Koroma regering, maar konden de perifere regio ‘ s niet tot rust brengen. De RUF zette de burgeroorlog voort.in januari 1999 kwamen de wereldleiders tussenbeide om de onderhandelingen tussen het RUF en de regering te bevorderen. Het Vredesakkoord van Lome werd ondertekend op 7 juli 1999. Dat akkoord gaf Foday Sankoh, de commandant van het RUF, het vicevoorzitterschap en de controle over de diamantmijnen van Sierra Leone in ruil voor het staken van de gevechten en de inzet van een VN-vredesmacht om het ontwapeningsproces te volgen. De naleving van het ontwapeningsproces door de RUF was inconsistent en traag, en in Mei 2000 rukten de rebellen opnieuw op naar Freetown. Met hulp van United Nations forces, Britse troepen en Guinean air support versloeg het Sierra Leone Army eindelijk de RUF voordat ze de controle over Freetown konden overnemen. Op 18 januari 2002 verklaarde de nieuwe president Ahmad Tejan Kabbah dat de burgeroorlog in Sierra Leone eindelijk voorbij was.