uit de beschrijving van een gewoon incident wordt een diepgaande gedachte op een eenvoudige manier overgebracht. Het is, zoals de meeste gedichten van Frost, eenvoudig in vorm en stijl, maar complex en diep in het denken. Frost heeft het geschreven in blanco vers dat ritmisch beweegt en is zeer geschikt voor het overbrengen van zijn diepe gedachte.

Berkenanalyse

wanneer ik berken zie buigen naar links en rechts

(…)

zoals ijsstormen doen. Vaak moet je ze gezien hebben

De dichter heeft zichzelf als een swinger van berken, en als zodanig is hij in staat geweest om hun gedrag te zien, inclusief het buigen. Nu, als hij ziet berken buigen naar links en naar rechts, voorbij de rijen van rechtop staande bomen, heeft hij de neiging om zich voor te stellen dat ze zijn gebogen door een jongen zwaaien op hen. Maar dan denkt hij dat berken niet zo permanent kunnen worden gebogen door het zwaaien van jongens als ze kunnen worden door ijsstormen. Je kunt het gedicht hier volledig lezen.

geladen met ijs op een zonnige winterochtend

(…)

als het roer scheuren en crazes hun glazuur.

De dichter die een spreker is in dit gedicht zegt tegen de lezers of luisteraars dat deze laatste berken met ijs hebben gezien op een zonnige wintermorgen nadat het niet meer regent. Als de wind waait, produceren ze een geluid als dat van ijzer, door tegen zichzelf te klikken, en worden veelkleurig vanwege de scheuren in hun glazuur veroorzaakt door hun beweging in de wind.

al snel laat de warmte van de zon hen kristalschelpen verliezen

(…)

je zou denken dat de binnenste koepel van de hemel was gevallen.

de warmte van de zon laat de fragmenten sneeuw die eruit zien als ‘kristallen schelpen’, vallen van de berken als zulke grote hopen gebroken glas dat men denkt dat de binnenste koepel van de hemel in stukken is gebroken en is gevallen in de vorm van verbrijzelde fragmenten van het gebroken glas.

ze worden met de belasting naar de verdorde hoek gesleept,

(…)

voordat ze over hun hoofd drogen in de zon.

De Berken zijn gebogen voor de droge varens die op de aarde groeien, vanwege een lading sneeuw op hen; maar ze zijn niet gebroken. Ze zijn echter zo lang voorovergebogen dat ze zich niet meer kunnen strekken. Hun stammen liggen gebogen of gebogen in het bos zelfs enkele jaren later, en houden hun bladeren achter op de grond, zoals de meisjes die op hun handen en knieën zitten, spreiden hun haar over hun hoofd te drogen in de zon.

maar ik wilde zeggen wanneer Truth brak in

(…)

zomer of winter, en alleen kon spelen.terwijl de dichter het fenomeen van ijsstorm die de berken buigt beschreef, dacht hij dat hij liever zou denken dat een jongen die voor zijn koeien zorgde, en die te ver van de stad had gewoond om stadsspelletjes als baseballspel te leren en te spelen, wildzwaaiende berken had gevonden die hij helemaal alleen kon spelen.

Eén voor één onderwierp hij de bomen van zijn vader

(…)

om hem te veroveren.

De jongen speelde het enige spel dat hij had gevonden, namelijk swingende berken. Hij had alle berken van zijn vader beklommen en ze gebogen door op en neer te zwaaien tot ze allemaal ledematen werden en geen van hen rechtop kon staan. Al hun stijfheid was verdwenen, en geen enkele boom werd door de jongen onoverwinnelijk en unbent gelaten.

hij leerde alles wat er was

(…)

zo was ik ooit zelf een swinger van berken.

De jongen leerde niet snel van een punt hoog in de lucht naar de aarde te springen en zo de boom op de grond te laten vallen. Hij beklom zijn bovenste takken op een evenwichtige manier of balanceerde zichzelf zorgvuldig met dezelfde pijn en zorg die men schenkt terwijl men de beker tot aan de rand vult, of zelfs boven de rand. Toen slingerde hij zich naar voren met zijn voeten gestrekt naar voren, en ging zachtjes door de lucht om de grond te raken.

en dus droom ik ervan om terug te gaan naar be.

(…)

en kom er dan weer op terug en begin opnieuw.

De dichter zelf was een Zwinger van berken in zijn jeugd; en nu droomt hij ervan weer berken swinger te worden. Als hij verontrust is door de zorgen van de aarde en als hij moe is van ‘overwegingen’, als het leven ondraaglijk pijnlijk voor hem wordt, als een takje in zijn oog knijpt, en de spinnenwebben branden en zijn gezicht kietelen, vindt hij het leuk om een ontsnapping te vinden uit deze aarde voor enige tijd, en om er weer naar terug te komen en zijn leven opnieuw te beginnen.

mag het lot me niet opzettelijk verkeerd begrijpen

(…)

men kan het slechter doen dan een zwieper van berken zijn.

De dichter wil dat niemand, inclusief zijn lot, zijn verlangen om van deze aarde te ontsnappen verkeerd begrijpt, of denkt dat hij hier weg wil om nooit meer terug te keren. Naar zijn mening is de aarde de juiste plaats voor liefde, en hij weet niet van een betere plaats in dit opzicht. Hij wil graag naar de hemel gaan, door op een berkenboom te slingeren, hem neer te halen en hem weer op de aarde te plaatsen. Hij gelooft dat het goed voor hem zou zijn om van de aarde te vertrekken en terug te keren, zoals men doet terwijl men zwaait. Als een man niet graag een swinger van berken zijn en leven in de twee werelden van feit en verbeelding, hij kan een slechtere man dan een swinger van berken.

kritische waardering

Het gedicht brengt een verheven en nobele boodschap over in de regel ‘earth is the right place for love’. Het leven van het gedicht is nooit gestopt tot het einde en draagt de stem door een reeks van opwaartse en neerwaartse schommels re-enacting de beweging van het denken.

het gedicht ‘Birches’ zet een aflevering aan: wat het betekent, in verschillende modi, om een kleine jongen swinger van berken. Maar voordat het gedicht klaar is, is het een meditatie geworden over de beste manier om de aarde naar de hemel te verlaten. Echter, het verlaten van de aarde is niet de enige wens van de dichter. Hij wil er na enige tijd op terugkomen, vanwege zijn liefde ervoor. Hij wil ontsnappen aan de problemen van de aarde, alleen om terug te keren naar het om te genieten van de schoonheid en plezier die het biedt, zoals Keats.

Frost lijkt te geloven in en de mening uit te drukken dat de poëzie van de aarde nooit dood is. Zo bevat het gedicht Diepe Gedachte en een nobele boodschap in zijn eenvoudige vorm. Bovendien maakt de dichter gebruik van een aantal objecten en handelingen als symbolen om zijn wereldbeeld over te brengen.